Festivaldenker Maarten Inghels
STROOM vroeg Maarten Inghels, beeldend kunstenaar, dichter en schrijver, als festivaldenker. Aan de hand van zijn festivalgedicht Ik moet hemel en aarde bewegen gaat hij driemaal in gesprek met kunstenaars, kenners en het publiek tijdens onderSTROOM. Niet enkel tijdens de gespreksavonden met Inghels zelf, maar op alle concertlocaties worden bezoekers uitgenodigd om stil te staan bij de vragen die zijn gedicht oproept: “Wat betekent verantwoordelijkheid in tijden van oorlog en klimaatverandering? Wat kunnen we zelf veranderen? En hoe kan kunst hier een rol in opnemen?” Het festivalgedicht is zo een poëtisch kompas dat bezoekers van STROOM begeleidt tijdens hun reis door Nationaal Park Scheldevallei.
IK MOET HEMEL EN AARDE BEWEGEN
Er zijn meer dichters dan bomen
in een tijd dat we meer bomen dan dichters nodig hebben.
Dit wordt dus mijn laatste gedicht Beloofd
Ik ga buiten struikelend in de regen lopen.
Mijn opgestoken vuist is een antenne en ik zal zingen
over de zorgen van mijn buurvrouw, zingen over zwarte melk,
over geldtekort en zingen over pijnlijke en ijle dingen.
In het bos ga ik aan alle struiken schudden tot ze herfst maken.
Mijn lied wordt de lont van een nieuwe morgen.
Ik moet hemel en aarde bewegen.
Ik moet de zon
en de maan overtuigen van plaats te wisselen.
Tot ik inderhaast op mijn stappen terugkeer van de revolutie
om te controleren of ik thuis wel het vuur heb uitgedraaid.
Aan de keukentafel een kort gedicht over gisteren schrijf.
Coverbeeld © Karoly Effenberger
